że de Palma coś ostatnio daje ciała. Swank ryje w drewnie jak kornik na głodzie; gdzieś w 1/3 filmu pojawiają się dłuzyzny, przy czym te pierwsze są do zniesienia, ale każda następna juź niestety coraz mniej. tym samym napięcie powolutku ulatuje, co doprowadza do sytuacji, gdy nawet jak coś się dzieje, to tak jakby nie działo się nic. jeszcze ta muzyka, moim zdaniem przeszkadza - niby ma być ciężka, bo niby film ma byc ciężki a jedyne wrażenie, jakie na mnie wywołała to poddenerwowanie i 'po co oni się tak tam wydzierają?' Fabuła z jednej strony ma być prosta(i jest) z drugiej strony ciągłe nowe poszlaki wywołują odruch w stylu 'niech to będzie ostatni trop'. Ciężko było przez przerbnąć, oj ciężko. De Palma przesadził z zawartością kiczu w kiczu; wracam do jego wcześniejszych produkcji..dużo wcześniejszych.
ps - jakiekolwiek porównania dalii do chinatown są nietaktowne