Jego choroba zwie się: nuuuda! Nie należy po tym tytule oczekiwać przedstawienia historii Elizabeth Short, to raczej inspirowana słynną sprawą, koślawa fantazja, w której wydarzenia z 1947 roku przenikają się ze współczesnością. Po co? Tego akurat w trakcie seansu się nie dowiemy. Twórca tego dziełka wydaje się być mocno zapatrzony w dokonania Lyncha, usilnie próbuje więc podrabiać klimat znany z takich tytułów, jak "Zagubiona autostrada" czy "Mulholland Drive". Zważywszy na to, że budżet ma mocno ograniczony (całość zarejestrowana została na cyfrówce, co reżyser stara się zatuszować, stosując pretensjonalnie wyglądające efekty optyczne, dźwięk zaś brzmi, jakby dobiegał z muszli klozetowej), a i talentu braknie, efekt jest mizerny. Chaotyczna opowieść wlecze się jak flaki z olejem, aktorstwo jest wprost koszmarne i nawet gościnny udział osobistości pokroju Lloyda Kaufmana i Gidget Geina nic nie pomaga. W niektórych anglojęzycznych recenzjach rozpisywano się o atmosferze rodem ze snu, którą rzekomo odznacza się "Devil's muse". Cóż, coś jest na rzeczy - film jest usypiający, co w połączeniu z bijącym po oczach amatorskim wykonaniem, czyni go wręcz niestrawnym. Jeśli myślicie, że "Black Dahlia" De Palmy było kiepskim filmem, to polecam tego potworka - zmienicie zdanie.